TARİHÇE ORTACA KÖYÜ

TARİHÇE

BALIKESİR - ORTACA KÖYÜ (Kirne)

Ortaca Köyü, Balıkesir İl Merkezine bağlı, 13 km. mesafede, 80 hane ve 400 dolayında nüfusu ile şirin bir Dağıstan köyüdür. 93 harbi diye anılan 1877–78 Osmanlı-Rus harbi yıllarında Kafkaslardan-Dağıstan’dan göç ederek Türkiye’ye gelmişler.

Zamanın koşulları gereği Balıkesir yakınlarında şimdiki köylerini kurarak iskân etmişler. Köyün ilk adı “Kirne’dir”. Bu isim Dağıstan’da bir derenin ismi imiş. Köyü kurdukları bölgede o dereye benzer bir dere olduğundan ve coğrafi konumunun da benzerlik arz etmesinden Köyün adını Kirne koymuşlar.

Köyün adı sonradan, 1961 yılında “Ortaca” olarak değiştirilmiştir. Sebebi ise, çevrede bulunan 7–8 köyün ortalarında bulunması ve merkez köy konumunda olmasıdır.

Köyün kuruluşu ile önceleri komşu köyler “Yabancı köylüler geldi” diye yakınlık göstermemişler ve soğuk davranmışlar. Herhalde Rusya’dan gelmiş olmaları ve Lezgice konuşmaları, ilk anlarda komşu köylerin yanlış anlamalarına sebep olmuştur.

Fakat daha sonra bunların da Müslüman ve dinlerine çok bağlı olduklarını görünce dostluklar kurmaya başlamışlar. Bunların Rus değil Dağıstanlı-Lezgi ve Şeyh Şamil’in torunları olduklarını öğrenince ilişkiler daha da gelişmiş.

Yol, su, elektrik, telefon ve kanalizasyon gibi sorunlarını halletmiş olan Ortaca Köyü halkı, genelde tarım, hayvancılık ve halıcılık gibi uğraşlarla geçimlerini sürdürmekteler. Köy halkının çoğunluğu Tarım Kredi Kooperatifine üyedir.

Köyün nüfusu pek artış göstermemektedir. Ancak şehirde, Balıkesir’de bu köyden yıllar önce başlayarak peyderpey yerleşen yaklaşık 250 hane mevcuttur. Bu da nüfus artışının normal olduğunu ve köyden kente göçler nedeniyle köy nüfusunun sabit kaldığını göstermektedir.

Sosyal yaşam, çevre köylerden pek farklı değildir, fakat giyimleri biraz değişiktir. Boş zamanlarını sohbet ederek ve televizyon izleyerek geçirirler. Köyde kahvehanelerde oyun oynamak yasaktır. Konuksever ve dinine çok bağlı oldukları söylenir.

Ortaca köyünde herkes Lezgice bilir. Her evde Lezgice konuşulduğundan, bazı öğrenciler okuma-yazma öğrenmeden önce Türkçe öğrenmektedirler. Köyde 1928 yılından beri İlkokul vardır ve okur-yazar oranı % 100’dür.

Örf ve adetlerden değişime uğramayanlardan biri de askere uğurlamadır. Askere gidecek gençler, genelde akrabaları tarafından bir ay gibi süre önceden başlayarak sırayla yemeğe davet edilirler. Yola çıkacakları günün sabahı köy meydanında bütün köylü toplanır ve askerler dualarla uğurlanır.

Köyde geleneksel yemekler olarak daha çok hamur işleri yapılır. Özel yemekleri olarak adlandırılabilecek yemeklerin Lezgice adları şöyledir: Piçek, Aftar, Hinkal, Halüj ve Heşil.

Cevdet Yıldız

















































kurabiye tarifleri
kek tarifleri
tatlı tarifleri
çorba tarifleri
salata tarifleri
sebze yemekleri